‘’Kendisine âyetlerimizden bir kısmını gösterelim diye kulu Muhammed’i bir gece Mescid-i Haram’dan çevresini bereketlendirdiğimiz Mescid-i Aksa’ya götüren Allah’ın şanı yücedir. Hiç şüphesiz O, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir’’ (İsra 1)

Bölgenin emniyeti ve kurtuluşu, tarihi ve mü’minlerin vatanı olma özelliğiyle, büyük bir dâvâya dönüşmüştür. Bu dâvâ, dünyanın her neresinde yaşıyor olursalar olsunlar, bütün müslümanları alâkadar eden bir dâvâdır.

Bölgede büyük bir zulüm, dünyanın seyirci kaldığı bir hak gaspı var. Böyle bir durum karşısında ve mevcut sorunların çözümü konusunda: “Sizden her kim bir kötülük görürse, eğer gücü yetiyorsa eliyle düzeltsin; yetmezse, diliyle düzeltsin; onu da yapamazsa, hiç olmazsa kalbiyle buğzetsin. Fakat bu, imanın en zayıf mertebesidir.” (Tirmizî, Fiten:11; Ebû Dâvûd, Salat:242; İbnu Mace, Fiten:20) hadîs-i şerîfinin işaretine göre herkesin, gücü ve imkânları nispetinde yapabileceği birtakım şeyler muhakkak vardır.

Zulmün dinmesi, mezâlime maruz kalan mü’minlerin halâsı en büyük temennimiz, Kudüs’ün büyük bir İslâm şehri hüviyetine yeniden kavuşarak kıyamete dek öyle kalması Cenâb-ı Hakk’tan dâimî niyâzımız ve daimi sayügayretimiz, imanımızın gereği olmalıdır…